Το Κάστρο της Χώρας Καλύμνου απετέλεσε το κατεξοχήν οικιστικό κέντρο του νησιού κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και συγκεκριμένα κατά την εποχή της Ιπποτοκρατίας. Η σημερινή του μορφή με τα ψηλά τείχη που αγκαλιάζουν περιμετρικά την κορυφή του βραχώδους υψώματος χρονολογείται στα τέλη του 15ου αιώνα, μετά την ανακατσκευή της οχύρωσης από τους Ιωαννίτες ιππότες, οι οποίοι κατείχαν τα Δωδεκάνησα από το 1309 έως το 1522. Το Κάστρο, βέβαια, προϋπήρχε και, πιθανότατα, κατασκευάστηκε κατά τους μεσοβυζαντινούς χρόνους (10ος-11ος αιώνας). Μετά τη διεύρυνση και επισκευή του, οργανώθηκε και απετέλεσε το οικιστικό κέντρο της Καλύμνου. Υπολογίζεται ότι στο εσωτερικό ο οικισμός μπορούσε να φιλοξενήσει γύρω στους 1000 κατοίκους. Η κατοίκηση στο Κάστρο συνεχίστηκε έως τις αρχές του 18ου αιώνα. Τότε, λόγω της σταδιακής αύξησης του πληθυσμού και του περιορισμού της πειρατείας, σταδιακά εγκαταλείπεται η καστροπολιτεία και οι κάτοικοί της μετοικούν εκτός αυτής, στον χώρο του σημερινού οικισμού της Χώρας.
Το Κάστρο της Χώρας Καλύμνου καλύπτει την ευρεία κορυφή ενός απότομου ορεινού υψώματος που ευρίσκεται σε μικρή απόσταση στα βορειοανατολικά του οικισμού της Χώρας, σε υψόμετρο 255 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Τα ισχυρά τείχη του Κάστρου αγκαλιάζουν περιμετρικά το χώρο περικλείοντας έκταση 30.500 τ.μ. Εδώ απλώνεται εσωτερικά ένας εκτεταμένος πυκνοδομημένος μεσαιωνικός οικισμός, ο οποίος εκμεταλλεύθηκε ολόκληρη την έκταση του διαθέσιμου χώρου. Τα σπίτια είναι κτισμένα το καθένα σε επαφή με τα γειτονικά του. Στην πλειοψηφία τους έχουν μικρές διαστάσεις, ενώ δεν λείπουν και μεγαλύτερα. Άλλα είναι ισόγεια και άλλα διαθέτουν όροφο. Εντός της καστροπολιτείας υπάρχουν και δέκα εκκλησάκια σε καλή κατάσταση. Τα περισσότερα διατηρούν τοιχογραφίες των μεταβυζαντινών χρόνων. Το Κάστρο πρωτοκτίστηκε κατά τους μεσοβυζαντινούς χρόνους. Κατά τη διάρκεια της Ιπποτοκρατίας διευρύνθηκε και ξανακτίστηκε στα τέλη του 15ου αιώνα. Τα τείχη είναι κατασκευασμένα από αργολιθοδομή και ισχυρό ασβεστοκονίαμα. Στο άνω μέρος τους διαθέτουν επάλξεις σχήματος διπλής χελιδονοουράς. Η κατοίκηση στο Κάστρο συνεχίστηκε και κατά την Τουρκοκρατία, ως τις αρχές του 18ου αιώνα, οπότε και το Κάστρο εγκαταλήφθηκε και ο πληθυσμός μετοικησε στις υπώρειες του υψώματος όπου οργανώνει τον οικισμό της Χώρας.

Fortress of Chora, Kalymnos
The castle of Chora on Kalymnos spreads on the broad top of a steep hill a short distance to the NE of the settlement of Chora, 255 metres above sea level. Its walls encircle an area of 3 hectares. They contain a densely built medieval settlement consisting of mostly small houses, some single-storey and others with a second floor in ruinous condition. There are also ten small churches which are well preserved, most with post-Byzantine murals. The castle dates from the middle Byzantine period (10th-12th c.) In the Hospitaller period (1309-1522) it expanded and was partially rebuilt in the late 15th century. The masonry of the fortifications is irregular, with a strong lime mortar, with battlements whose parapets are furnished with double-swallowtail merlons. The castle was inhabited throughout the succeeding Ottoman period until the early 18th century, when it was gradually abandoned, the population settling on the slope below the castle to form the Chora.
The castle of the Chora on Kalymnos was the main settlement of the island in the Middle Ages, including the Hospitaller period. Its present form dates from the end of the 15th century and is due to the Hospitaller rebuilding of most of the enceinte. The oldest phase of the castle probably dates from the 10th-11th centuries. It is estimated that after its Hospitaller expansion it may have numbered about a thousand inhabitants. In the early 18th century a reduction of pirate raids coupled to a rise in population led to its gradual abandonment.

ΠΗΓΗ:http://odysseus.culture.gr/Συντάκτης Μιχαήλ Κουτελλάς, αρχαιολόγος