Επίκεντρο του Μακεδονικού οικοδομικού προγράμματος ήταν ο Ναός του Νεμείου Διός, τρεις από τις κολώνες του οποίου συνέχισαν να παραμένουν όρθιες από την εποχή της κατασκευής τους. Πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο Νέμειος Δίας δεν ταυτίζεται με τον Ολύμπιο Δία. Ο δεύτερος είναι ο επιρρεπής σε κεραυνοβόλους έρωτες βασιλιάς των θεών. Ο πρώτος είναι ο θεός των βοσκών και της κτηνοτροφίας, σύμβολο της ταυτότητας της κοιλάδας ως τόπου μη καλλιεργήσιμου, αλλά κατάλληλου για βοσκή.
Ο ναός ανήκει στο τέλος της εποχής του Κλασικού Δωρικού ρυθμού και στην αρχή της νέας Ελληνιστικής τάσης να συνδυάζονται οι αρχιτεκτονικοί ρυθμοί με ιδιαίτερη έμφαση στη διακόσμηση. Έχει μαζεμένη κάτοψη, με έξι κίονες στις μικρές πλευρές και δώδεκα στις μεγάλες (η Κλασική αναλογία θα ήταν 6 Χ 13) και στερείται οπισθόδομου, που είναι συνιστά στοιχείο της παλαιότερης παράδοσης. Αντ’ αυτού, έχει μια επέκταση του εσωτερικού χώρου, που αντιπροσωπεύει το άδυτον μη προσβάσιμο απαγορευμένο χώρο – τα άγια των αγίων), το οποίο περιλαμβάνει μια υπόγεια κρύπτη άγνωστης χρήσης. Μπροστά (ανατολικά) από το άδυτον, η εσωτερική κοινοστοιχία αποτελείται από 14 κίονες κορινθιακού ρυθμού που εδράζονται στο δάπεδο και φέρουν σε δεύτερο όροφο Ιωνικούς κίονες – πρόκειται για ένα από τα πρώτα αρχαία οικοδομήματα που συνδυάζουν και τους τρεις αρχιτεκτονικούς ρυθμούς.
Κάτοψη του Ναού του Νεμείου Διός, στην οποία σημειώνονται με μπλέ χρώμα οι τρεις κολώνες που παρέμειναν πάντα όρθιες και με κόκκινο αυτές που έχουν πρόσφατα αναστηλωθεί.
Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα αναστήλωσης του ναού του Διός. Έτσι, μέχρι το 2002, αναστηλώθηκαν και προστέθηκαν στις τρεις αρχικές δύο αρχαίες κολώνες, και άλλες τέσσερες ακόμα έχουν ήδη προστεθεί μέχρι σήμερα (2011).
Ο ναός του Νεμείου Διός βρίσκεται στο κέντρο του Ιερού του Διός, που περιελάμβανε μια σειρά από κτίρια και μνημεία, τα οποία χρησιμοποιούνταν για τις λατρευτικές και αθλητικές εκδηλώσεις των αρχαίων Αγώνων. Κυριότερο από αυτά ήταν ο επιμήκης βωμός ανατολικά του ναού. Εδώ οι αθλητές και οι προσκυνητές έφερναν ζώα για να τα θυσιάσουν στο Δία, με την ελπίδα να εισακουσθούν οι προσευχές τους.
Νότια του βωμού και του ναού υπάρχουν κυπαρίσσια τα οποία ξαναφυτεύτηκαν στους λάκκους του Ιερού Άλσους που υπήρχε πριν από 2000 χρόνια, και στη συνέχεια νοτιότερα υπήρχε μια σειρά «Πρεσβειών» των διαφόρων πόλεων- κρατών που λειτουργούσαν ως κέντρα διαμονής των πολιτών τους κατά τους αγώνες. Μερικά από αυτά έχουν εστιατόρια που συνδέονται. Ένα διώροφο κτίριο παρείχε στέγη στους αθλητές και σε ευθεία προς αυτόν τον «ξενώνα» υπήρχε ένα λουτρό. Νοτιότερα υπήρχε μια σειρά μεμονωμένων οικιακών κτιρίων για το προσωπικό (ιερείς, δικαστές, επιστάτες, κ.λπ.) των Αγώνων .
Δυτικά του λουτρού υπήρχε το περιφραγμένο Ηρώον του Οφέλτη με υπολείμματα θυσιών και αφιερωμάτων στο νήπιο-ήρωα, και δυτικά του ο ιππόδρομος για τα ιππικά αγωνίσματα των Νεμέων Αγώνων. Μια μακρόστενη δεξαμενή τριών διαμερισμάτων εξασφάλιζε επαρκή ποσότητα νερού για τα άλογα. Ανάμεσα στον Ιππόδρομο και τον τύμβο του Οφέλτη ήταν ένας χώρος που χρησίμευε στο να εξασκούνται οι αθλητές με μια μικρή, χωρητικότητας 2 ατόμων , γραμμή εκκίνησης.
The Temple and Sanctuary of Nemean Zeus
The centerpiece of the Macedonian building program was the Temple of Nemean Zeus, three columns of which have always stood since the time of their original construction. (It should be emphasized that Nemean Zeus is not the same as Olympian Zeus. The latter is the fulminating philandering king of the gods; the former is the god of shepherds and shepherding, a reflection of the condition of the valley as unsuitable for cultivation, but useful for grazing.)
The temple stands at the end of the Classical Doric temple tradition and at the beginning of the new Hellenistic combination of architectural forms with an increased emphasis on decoration. It has a shorter plan, with six columns across the ends and twelve on the sides (the Classical proportion would have been 6 x 13), and it lacks the back room or opisthodomos which is a characteristic of the older tradition. Instead, there is an extension of the interior which represents the adyton (the not-to-be-entered space; the holy of holies) which contains a sunken crypt of unknown purpose. In front (east) of the adyton, the interior cella has 14 Corinthian columns on the floor level, with Ionic above – one of the first ancient buildings to combine all three architectural orders.
In recent years a reconstruction program for the Temple of Zeus has been in progress. Thus, in 2002, two ancient columns were re-erected and added to the original three, and four more were added in 2012.
The Temple of Zeus stood at the center of the Sanctuary of Zeus which contained a number of buildings and monuments that were used in the religious and athletic ceremonies of the ancient Games. Chief among these was the very long Altar of Zeus east of the Temple. Here athletes and pilgrims brought their animals to be sacrificed to Zeus with the hope that their prayers would be answered by him.
South of the Altar and the Temple are cypress trees that have been replanted in the pits where the Sacred Grove had been 2000 years ago, and further to the south a series of “Embassies” of various city-states that served as a home away from home for their citizens while at the games. Some of them have dining rooms attached. A two-storey building provided lodging for the athletes and in line with that “hotel” was a bath . Further to the south was a series of domestic structures for the staff (priests, judges, caretakers, etc.) of the Games .
West of the Bath was the enclosed Shrine of Opheltes with the remains of sacrifices and dedications offered to the baby-hero, and west of that the hippodrome (8) for the equestrian competitions of the Nemean Games. A very large tri-partite reservoir ensured an adequate supply of water for the horses. Between the hippodrome and the tumulus of Opheltes was a practice track for the athletes with a small, two-man, starting line .
ΠΗΓΗ:http://odysseus.culture.gr
