Η Αρχαία Αγορά του ‘Αργους άρχισε να οργανώνεται ήδη από τον 6ο π.Χ. αι. στα νότια της πόλης, σέ ένα κεντρικό μέρος όπου κατέληγαν οι οδοί από το Ηραίο, την Κόρινθο και την Τεγέα. Το οικοδομικό πρόγραμμα είχε ολοκληρωθεί στα τέλη του 4ου π.Χ. αι.. Κατά την κλασική και ελληνιστική εποχή την Αγορά όριζαν στοές και κτίρια που δύσκολα διακρίνονται σήμερα κάτω από τις μεταγενέστερες αρχιτεκτονικές φάσεις.
Από τα σημαντικότερα αποκαλυφθέντα μνημεία είναι:
Mια μεγάλη υπόστυλη αίθουσα (32,75 επί 32,75μ) με στέγη που στήριζαν 16 ιωνικοί κίονες, ενώ στην πρόσοψή της υπήρχαν15 κίονες δωρικού ρυθμού. Κτίστηκε γύρω στο 460 π.Χ. όταν το ‘Αργος υιοθέτησε το δημοκρατικό πολίτευμα και ίσως λειτουργούσε ως Βουλευτήριο.
Ένα άλλο μεγάλο κτίριο, ίσως παλαίστρα, με στοές με δωρικούς κίονες, που όριζε την νότια πλευρά της Αγοράς.
‘Αλλα αποκαλυφθέντα κατάλοιπα ανήκουν στην αφετηρία ενός δρόμου σταδίου, σε μια θόλο-νυμφαίο και σέ ένα ημικυκλικό θεατρικό κτίριο όπου περιλαμβάνεται η βάση ενός προγενέστερου βωμού, ίσως του ιερού του Λυκείου Απόλλωνα. Κατά την ρωμαϊκή εποχή πολλά από τα υπάρχοντα μνημεία μετατρέπονται σε μορφή και χρήση, προπαντός μαγαζιά και δεξαμενές, όταν τον 2ο και τον 3ο μ.Χ. αι. πραγματοποιείται μία γενική ανοικοδόμηση του χώρου.
Αργότερα, τον 4ο μ.Χ. αιώνα, κατασκευάζεται ένα τελευταίο μνημείο του παγανισμού, μια εστία γύρω από την οποία τοποθετήθηκαν στήλες που προέρχονται από ένα μικρό περίβολο ηρώου αρχαϊκής εποχής αφιερωμένο στους ‘Επτά επί Θήβας’.
Η επιδρομή των Γότθων, το 395-396 μ.Χ. επιτάχυνε την καταστροφή και τον αφανισμό των μνημείων της Αγοράς. Το κέντρο της πόλης είχε πια μετακινηθεί.
Πρώτος πραγματοποίησε ανασκαφές στον χώρο της Αγοράς, αποκαλύπτοντας την υπόστηλη αίθουσα το 1904, ο C.W. Volgraff, μέλος της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής. Οι ανασκαφικές έρευνες επαναρχίζουν το 1952 από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή και διεξάγονται ως σήμερα με ελάχιστες διακοπές για μελέτη του υλικού, υπό την εποπτεία μελών της Σχολής και προπαντός των P. Amandry, P. Aupert, J.-Fr. Bommelaer και J. Des Courtils (η υπόστυλη αίθουσα), P. Courbin, F. Croissant, , R. Ginouvιs, P. Marchetti (Θόλος-Νυμφαίο), A. Pariente (η εστία με τον αρχαϊκό περίβολο και το ημικυκλικό θεατρικό κτίριο), M. Pierart και G. Roux.

Ancient Agora of Argos
The Ancient Agora of Argos started to be organized during the 5th century B.C. in the south of the city, on the crossroads from the Heraion of Argos, Corinth and Tegea. The architectural programme was completed at the end of the 4th century B.C.
During the Classical and the Hellenistic periods, the Agora was surrounded by porticos and buildings which can hardly be distinguished at present under the later architectural phases.
Amongst the most important uncovered buildings is:
A large hypostyle hall with sides about 32 m long and a roof held by 16 Ionic columns, while on the main side there was a porch with15 doric columns. It was built around 460 B.C. at the time when Argos adopted the Democratic regime and might have been a ‘Bouleutherion’.
A large building, perhaps a ‘palaistra’, with porticoes of doric columns, was bordering the southern side of the Agora. Other excavated remains belong to the starting line of the dromos of a Stadium, a ‘Tholos-Nymphaion’ and a semi-circular theatrical construction which includes the basis of an older altar, perhaps from the sanctuary of Apollo Lykeus.
During the Roman times, many of the existing buildings were altered in shape and function, mostly into shops and fountains when, in the 2d and 3d century A.D. a general remodeling of the site took place. Later, during the 4th century A.D., a last monument of Paganism was built, an hearth surrounded by boundary steles from the enclosure (peribolos) of an ‘heroon’ of the Archa?c period dedicated to the ‘Seven against Thebes’.
The invasion of the Goths, in 395-396 A.D. accelerated the destruction and the disappearance of the monuments of the Agora. The center of the city had been shifted.
The first to undertake excavations in the Agora was W. Volgraff, a member of the Franch Schol of Archaeology, who discovered the ‘Hypostyle Hall’ in 1904. The archaeological investigations were resumed in 1952 again by the French School of Archaeology and are still going on nowadays with short interruptions to allow for the study of the material, under the supervision of members of the School and specially P. Amandry, P. Aupert, J.-Fr. Bommelaer and J. Des Courtils (the ‘Hypostyle Hall’), P. Courbin, F. Croissant, R. Ginouves, P. Marchetti (the Tholos-Nymphaion), A. Pariente (the Hearth and the archaic peribolos and the theatrical construction), M. Pierart and G. Roux.

ΠΗΓΗ:http://odysseus.culture.gr