Η μεγάλη “έπαυλη του Διονύσου”, όπως ονομάστηκε από το έξοχο ψηφιδωτό με παράσταση από τη ζωή του θεού του κρασιού, που στολίζει το δάπεδο του κεντρικού δωματίου, κτίσμα του 200 μ.Χ., αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κτιριακά συγκροτήματα το αρχαίου Δίου. Βρίσκεται κατά μήκος μιας από τις δευτερεύουσες οδούς που διέσχιζαν τον ανατολικό τομέα της πόλης, πίσω από μια σειρά καταστημάτων και εργαστηρίων και δίπλα σε ένα λουτρικό οικοδόμημα, τα δάπεδα του οποίου είναι στρωμένα με μεγάλες ψηφίδες, μια αυλή με ιωνικό περιστύλιο και πηγάδι οδηγούσε προς ανατολάς στην τραπεζαρία της μεγάλης οικίας, το tablinum των Ρωμαίων. Ακολουθούσαν μικρότερα σε διαστάσεις δωμάτια, από τα οποία το ένα με ημικυκλική κόγχη, όπου και άγαλμα του Διονύσου με κέρας στο αριστερό χέρι, και δάπεδο με ψηφίδες σε γεωμετρικά σχήματα, θα πρέπει να ήταν αφιερωμένο στη λατρεία του θεού.
Ο χώρος, ωστόσο, που θα πρέπει να αποτελούσε και τον λαμπρότερο του όλου οικοδομικού συνόλου, ήταν μια σχεδόν τετράγωνη στην κάτοψή της αίθουσα συμποσίου, εμβαδού 100 τ.μ. περίπου, το δάπεδο της οποίας καλύπτεται από πολύχρωμο ψηφιδωτό με σκηνές από τον Διονυσιακό κύκλο: το κέντρο του χώρου καταλαμβάνει ένας μεγάλος πίνακας, πλαισιωμένος από μικρότερους σε κάθε πλευρά. Μια ταινία με σπειρομαίανδρο χωρίζει τους “ζωγραφικούς” αυτούς πίνακες σε δύο τμήματα: στο χώρο όπου ήταν τοποθετημένες οι κλίνες των συμποσιαστών και διακρινόταν από μια πλατιά λωρίδα με αβακωτό κόσμημα που περιέτρεχε τους τοίχους και στο υπόλοιπο της αίθουσας που ήταν ελεύθερο από έπιπλα. Το θέμα της κεντρικής παράστασης επιβλητικό και επικό, αποδοσμένο ωστόσο με μια εκζήτηση, παρόλη τη ζωγραφική διάθεση που το διακρίνει, είναι ο θρίαμβος του Διονύσου: ο θεός κατενώπιον, γυμνός σε άρμα που το σέρνουν θαλάσσιοι πάνθηρες, κρατάει στο υψωμένο του δεξί χέρι ρυτό και στο αριστερό θύρσο. Δίπλα του, εκστατικός από το δέος, στέκεται ένας παπποσειληνός με μαλλωτό χιτώνα και πορφυρό ιματίδιο. Τους πάνθηρες οδηγούν με χαλινάρια δυο θαλάσσιοι κένταυροι, που φέρουν στους ώμους ο καθένας από ένα μεγάλο αγγείο. Το λευκό χρώμα των ψηφίδων του εδάφους, πάνω στο οποίο εκτυλίσσεται η σκηνή, σε αντίθεση με το ιώδες βαθυγάλανο των κυμάτων, προσδίδει στις μορφές ένα μνημειακό μέγεθος και δίνει την εντύπωση ενός ζωγραφικού έργου. Στους πίνακες, που ανά τρεις, περιβάλλουν την κεντρική παράσταση, απεικονίζονται θεατρικές μάσκες.
Στην αρχική οικοσκευή της αίθουσας θα πρέπει να ανήκουν χάλκινα εξαρτήματα κλινών. Στη διακόσμηση της αίθουσας γενικότερα απέβλεπαν εικονιστικά αγάλματα μελών του αυτοκρατορικού οίκου, θεοτήτων αλλά και ιδιωτών, που βρέθηκαν σε χώρους της. Η ζωή στην έπαυλη πήρε ξαφνικό τέλος, όταν πυρκαγιά, ίσως αποτέλεσμα σεισμού, σάρωσε το κτίριο και μετέβαλε τα πάντα σε ερείπια.
Villa of Dionysos, Dion Pieria
The large “Villa of Dionysos”, so called from the superb mosaic with the scene from the life of the god of wine adorning the floor of the main room, was built about A.D. 200 and is still one of the most impressive building complexes in ancient Dion. Behind a row of shops and workshops along one of the secondary streets in the east side of the side of the city, next to a bath complex, the floors of which are laid with large tesserae, was a courtyard with a ionic peristyle and a well that led to the east to the dining room of the large house, called tablinum by the Romans. This was followed by a number of smaller rooms, one of which, equipped with a semi-circular nice housing a statue of Dionysos with a horn in his left hand and a floor with tesserae laid in geometric shapes, was probably devoted to the cult of this god.
the most brilliant room in the entire building complex, however, was a banqueting hall almost square in plan with an area of about 100 sq.m., the floor of which was covered by a multicoloured mosaic with scenes from the Dionysiac cycle. The centre of the floor was occupied by a large panel flanked by three smaller ones above and below it. A band with a spiral-maeander design separates these “paintings” from a broad zone of chequer-board pattern around the walls, which formed the area in which the banquetting couches were placed. The main panel is given over to a stricking, epic subject, rendered with a certain affectation, despite the painterly intent by which it is informed: the triumph of Dionysos. The god is depicted frontally, naked in a chariot pulled by sea panthers, holding a rhyton in his raised right hand, and a thyrsos in his left. Next to him stands an aged Silenos wearing a hairy chiton, stupefied with fear. The panthers are led on reins by two sea Centaurs, each of whom carries a large vase on his soulders. The white colour of the tesserae of the background on which the scene unfolds contrasts with the violet/dark blue of the waves to give the figures a relief quality and monumental size. The panels that flank the main scene in groups of three depict theatrical masks. A number of bronze couch attachments probably formed part of the original furnishings of the room.
The general decoration of the house included statues of the imperial family, deities and also private individuals, which were found in the various rooms. Life in the villa came to a sudden end when a fire, possibly caused by an earthquake, swept through the building and reduced everything to ruins.
ΠΗΓΗ:http://odysseus.culture.gr/
www.odap.gr 098_DION_PIERIA
https://digitalculture.gov.gr/
Greek